Sunday, February 12, 2017

ඒක හීනයක් විතරයි

පුංචි දියණියත්, බිරිඳත් සුව නින්දේ. බාගෙට විවර කරලා තිබුනු ජනේලයෙන් සිහිල් සුළං රැල්ලක් කාමරයට ඇදිලා ආවා. හුඟ කාලෙකින් ඇදහැලුනු වර්ෂාවත් එක්ක මෙතෙක් කල් පැවති කර්කෂ රෂ්මිය මැකිලා ගිහින්. යන්තම් සිරිපොද වැස්සක් වැටෙන සිලි සිලි හඬ ඇහෙනවා. සිගරැට්ටුවකුත්  ලයිටරයත් අරන් බැල්කනියට ආවේ මේ සුන්දරත්වය විඳින්න ඕන හුදකලාවත් එක්ක කියන හැඟීමත් එක්ක.

Tuesday, February 7, 2017

රාමෝජි සිනමා නගරය නැරඹීමට ගියෙමි.

මා මේවනවිට ඉන්දියාවට පය ගසා ඇති බව කලින් පෝස්ටුවෙන් කීවෙමි. එද්දී නම් සිතුවේ දේශනවලට සහභාගී හොඳ දරුවෙකු වශයෙන් ගිය වැඩේ හරියට කරගැනීමටය. නමුත් සතියක් ගතවෙද්දී ලෙක්චර් කට් කිරීම පිලිබඳව විශේෂ ප්‍රාගුන්‍යක් හිමිවීම නිසා අපිත් එක්ක ආපු එවුන් හවස්වරුවේ ඉන්නේ කාමරවලය. එසේත් නැතිනම් ලංකාවෙන් පැමිණි  අහිංසක අසරණ ගෑණු දැරිවියන්ට සාරි කඩ, සෙරෙප්පු කඩවලට පාර කියාදීමෙනි. නැත්නම් මෙහෙ ස්ටාෆ් එකේ කවුරුන් හෝ සෙට් කරගෙන ක්‍රිකට් ගසමින්ය. අපේ එවුවන් කවුරුවත් තවම ටෙම්පරි ලව්වලට සෙට් වී නැති නිසා සියලු දෙනාටම සෑහෙන විවේකයක් හිමිවීම හේතුකොටගෙන විෂය කටයුතුවලට වඩා විෂය බාහිර කටයුතුවල නිරතවීමට ඉඩ හසරපෑදී ඇත. නැතිනම් ගොනා සහ කරත්තය සේ යන යන තැන ටෙම්පරි කෑල්ල එල්ලාගෙන යාමට සිදුවනු ඇත.

Thursday, February 2, 2017

අසල්වැසි රටේ සිට ලියමි

හුඟ කාලෙකින් බ්ලොග් එකේ මොකුත් කුරුටු ගාන්නට නොහැකිවීම ගැන බ්ලොග් ලියන, බලන, කොමෙන්ට් කරන, අසන, නරඹන සියලු දෙනා සමාව භජනය කොරන්න ඕනෑය. අවුරුද්ද අන්තිම නිසා ඔෆිසියේ වැඩ වැඩිවීමත් ඊට පස්සේ ලැබුනු ශිෂ්‍යත්ව කෑල්ලක් නිසා ඉන්දියාවට එන්නට සිදුවීමත්, මෙහේ ඇවිත් මුල් කාලේ පොඩි මඤ්ඥං ගතියක් ඇතිවීමත් නිසා මේකේ මොකුත්ම ලියන්නට බැරි උනෝය. දැන් නම් පොඩ්ඩක් විතර සෙට්ල් ගතියක් දැනෙන නිසා මොනවම හරි ලියන්න ඕනෑ කියා සිතුනේ නැතිනම් බ්ලොග් එකටත් කරන අසාධාරණයක් නිසාය.